Wednesday, October 27, 2010

ခဗ်ား.... က်ေနာ္နဲ႕ေတြ႕မယ္

ေလာကၾကီး.......
ခဗ်ားကို က်ေနာတစ္ေယာက္ထဲ ထြက္ၾကည့္တဲ့အခါ
ခဗ်ားဟာ တိမ္းေစာင္းလို႕ဗ်ာ
ခဗ်ားဟာ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလို႕
ျပီးေတာ့ ခဗ်ား လႊမ္းျခဳံထားတဲ့ပုဝါပါးေလးတစ္ခ်ပ္နဲ႕လည္း
လူတကာကို မ်က္လွည့္ျပလို႕မဆုံးေတာ့
ခဗ်ားဟာ တခါတေလ ဆံပင္ရွည္ၾကီးတရမ္းရမ္းနဲ႕လည္း လူမိုက္လုပ္ေသးတယ္
တခါတေလ စစ္သားေကတိုတိုေထာင္ေထာင္ေလးနဲ႕လည္း အနစ္နာခံခ်င္ဟန္ေဆာင္ေသးတယ္
တခါတေလ ဘာမသိညာမသိနဲ႕ ခဗ်ားအျမႇီးကုပ္ခ်င္ကုပ္ေနေသးတယ္
ခဗ်ား လုပ္ပုံေတြေကာင္းေသးလားဗ်ာ? ေကာင္းေသးရဲ့လား?
ခဗ်ား ကိုမျမင္ေစခ်င္တာနဲ႕ပဲ
တခါတခါလူေတြကို ေဝဝါးေအာင္လုပ္ထားတတ္ေသးတယ္
ခဗ်ား ကိုမၾကားေစခ်င္တာနဲ႕ပဲ
ခဗ်ား ပါးစပ္ျပဲၾကီးနဲ႕ေရွာက္ေရွာက္ေအာ္ေနေတာ့တယ္
ခဗ်ားကိုခဗ်ားေတာ့ဟုတ္လွျပီေပါ့ေလ
က်န္တာေတြကို မဟုတ္ေအာင္ခဗ်ားလွည့္စားထားႏိုင္သေရြ႕ကေတာ့
ခဗ်ားအဆင္ေျပေနအံုးမွာပဲ
ခဗ်ား သြားက်ိဳးခ်င္ဟန္ေဆာင္မေနပါနဲ႕
ခါးကိုင္းခ်င္ေယာင္လည္း ေဆာင္မေနပါနဲ႕ေတာ့
ခဗ်ား လုပ္ခဲ့တာေတြအတြက္တရားသူၾကီးေတာင္မလိုဘူး
ခဗ်ားနဲ႕ က်ေနာနဲ႕ ေတြ႕မယ္
က်ေနာ္ ဝါးလုံးေခါင္းထဲကထြက္လာႏိုင္တဲ့တေန႕
ခဗ်ားနဲ႕က်ေနာနဲ႕ ေတြ႕ၾကျပီသာမွတ္
ခဗ်ားကို က်ေနာ............................
ခဗ်ား...................................
ခ...................................
..............................
အဲလိုနဲ႕ပဲ က်ေနာ္ဟာလူအုပ္ေတြၾကားထဲ ျပန္လည္တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။
                                                                                                                                             Metalman

တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္.............

တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္ မ်ားငါ့ကိုေန႕စဥ္အခ်က္ေပးၾက
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္ မ်ားငါ့ကိုအိပ္စက္ခိုင္းက် ျပီေတာ့ႏိုးထခိုင္းၾက
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္ မ်ားငါ့နေဘးမွာတေရြ႕ေရြ႕ေျပးလြားေနၾက
ငါ့ကိုက်ီစယ္ၾက ငါ့ကိုျပက္ရယ္ျပဳၾက ဥပကာၡ ေတာ့မျပဳသြားခဲ့
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္မ်ား ဦးငွက္ၾကီး ကိုေခၚေဆာင္သြား အယ္ျဖဴ နဲ႕ဒိုးလုံး ကိုလည္းေခၚေဆာင္သြား
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္မ်ား ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကဗ်ာမ်ားကိုေတာ့ မသယ္ယူသြားႏိုင္ၾက
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္မ်ား လူေပါင္းမ်ားစြာကိုေခၚေဆာင္သြားၾက
ထို႕ေနာက္ နာမည္အနည္းအက်င္းကိုသာျပန္လည္ထားရစ္ခဲ့
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္မ်ား ငါ့ကိုအေမ့အိမ္ျပန္ခြင့္ျပဳၾက? မျပဳၾက? ငါ့နာမည္ကိုစိုက္ထူခြင့္ျပဳၾက? မျပဳၾက?
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္နဲ႕ ငါ့လည္း ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္တာခရီးႏွင္ခဲ့
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္မ်ား ငါရရွိခဲ့ ငါသုံးျဖဳန္းခဲ့
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္မ်ား ငါ့ကိုဒဏ္ခက္ဖို႕လိုက္လာၾကလိုက္ရွာၾက
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္မ်ား မလြတ္တဲ့လမ္းမွာငါေျပးဆဲ ငါေမာဆဲ ငါခရီးႏွင္ဆဲ
ေနာက္ဆုံးေတာ့
တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္တစ္ေတာက္....................................................................  နဲ႕
ငါ့ရဲ့နာရီမ်ားသာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့ရ
                                                                                                                                                    Metalman

မိုးလိုက္လို႔ရြာ.

ႏိုးတစ္ဝက္ မက္တစ္ဝက္
ညအိမ္မက္ အျပတ္ျပတ္ေတြထဲ
ငါသာ မင္းသား
ငါသာလွ်င္ ဆင္းရဲသားျဖစ္ရဲ့

ေန႔နဲ႔ညၾကား
စုန္ဆန္သြားပါမ်ားလည္း
ဒူးနဲ႕မ်က္ရည္က သုတ္ခဲ့ရဆဲ
နဖူးကေခြၽးေတြလည္း ေျမခခဲ့ရဆဲ

တစ္ပူေပၚတစ္မိုး ထပ္လို႕ဆင့္
ေဝဒနာေတြသာ ရင့္သထက္ရင့္လို႕
မ်က္ႏွာဖုံး တစ္ခုကိုတပ္
ျပဳံးသေယာင္နဲ႕လည္း ငါဟာ အသက္မဲ့ခဲ့ရေပါ့

ဒီအေမွာင္တန္းေတြသာ ျဖာဆင္း
အလင္းဘယ္ေတာ့ ေရာက္လိမ့္ႏိုးႏိုးနဲ႕
မွိတ္တစ္ဝက္လက္တစ္ဝက္ သန္းေခါင္ယံေအာက္က
ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ရြာတဲ့ မိုးေတြထဲသာ
ဒါဏ္ရာေတြကိုျဖန္႕ခင္း
ဒါေနာက္ဆုံးသီခ်င္းလို႔တမ္းရင္း
ရင္နာနာနဲ႕ မိုးခိုခဲ့ရေပါ့။

                                                                    Metalman